Historia tajskiego masażu sięga tysięcy lat wstecz i jest ściśle związana z tradycyjną tajską medycyną oraz praktykami buddyjskimi. Masaż ten znany jest również jako „nuad boran”, co dosłownie oznacza „starożytny dotyk”. Jego korzenie można śledzić aż do okresu Królestwa Ayutthaya w Tajlandii, które istniało od XIV do XVIII wieku.
Początkowo tajski masaż był praktykowany przez buddyjskich mnichów, którzy stosowali go do leczenia różnych dolegliwości fizycznych oraz jako formę terapii medytacyjnej. Techniki masażu przekazywane były ustnie z pokolenia na pokolenie, często w ramach tradycji rodzinnych lub w ramach szkoleń przekazywanych w klasztorach.
Tajski masaż łączy elementy akupresury, jogi i manipulacji ciała. Podstawowym założeniem tej terapii jest równowaga energii życiowej, znanej w tajskiej tradycji jako „sen” lub „linie energetyczne”. Masażysta używa swoich dłoni, kolan, łokci i stóp, aby wykonywać różnego rodzaju uciski, rozciągania i manipulacje na ciele klienta, w celu uwolnienia blokad energetycznych oraz poprawy przepływu energii.
Tajski masaż zyskał sławę zarówno w Tajlandii, jak i na całym świecie, głównie ze względu na jego skuteczność w złagodzeniu bólu, redukcji napięcia mięśniowego, poprawy elastyczności ciała oraz ogólnego uczucia relaksu i odprężenia. Wraz z rosnącym zainteresowaniem tradycyjnymi metodami leczenia i praktykami holistycznymi, tajski masaż zyskał na popularności jako skuteczna i naturalna forma terapii.
Dziś tajski masaż stał się nie tylko integralną częścią tajskiej kultury i tradycji, ale także jest szeroko praktykowany na całym świecie jako forma terapii, relaksacji oraz zdrowego stylu życia. Jego sława ciągle rośnie, przyciągając zarówno osoby poszukujące ulgi od bólu i stresu, jak i tych, którzy chcą doświadczyć głębokiego relaksu i równowagi energetycznej.
